Reżyseria:
Roger MichellZdjęcia:
Mike EleyMuzyka:
George FentonObsada:
Jim Broadbent, Helen Mirren, Fionn Whitehead, Anna Maxwell Martin, Matthew Goode, Jack Bandeira, Aimée Kelly, Charlotte Spencer, Sian Clifford (więcej)VOD (1)
Opisy(1)
Wielką Brytanią wstrząsa szokująca wiadomość o zuchwałym skoku na Galerię Narodową. Policja twierdzi, że za kradzieżą bezcennego portretu Księcia Wellingtona pędzla wielkiego Goyi, stoi prawdopodobnie potężna międzynarodowa szajka. Czytając te wiadomości skromny taksówkarz Kempton Bunton nie może powstrzymać śmiechu. Bezcenny Książę ukryty jest bowiem w jego własnej szafie w skromnym domu w Newcastle. Bunton lubi swoje proste życie, kocha żonę i synów, ale nie znosi wszelkiej niesprawiedliwości. Pod tym względem jest niepoprawnym idealistą, co nierzadko wpędza go w mniejsze lub większe kłopoty. Kradzież bezcennego obrazu to z pewnością jego największy życiowy wyskok, ale cel jak zawsze jest szlachetny. Kempton w anonimowych listach proponuje władzom zwrot dzieła, pod warunkiem wprowadzenia pewnych świadczeń na rzecz najbiedniejszych. Gdy policja wpadnie na jego trop, Robin Hood z Newcastle będzie musiał zmierzyć się z brytyjskim wymiarem sprawiedliwości oraz, co gorsze, z gniewem własnej żony. (Monolith)
(więcej)Materiały wideo (1)
Recenzje (2)
I have a soft spot for these kinds of British stories. What could be a completely local, uninteresting tale is given that quintessentially British charm that keeps you engaged from start to finish. Jim Broadbent in the lead role exudes confidence and uses it to full effect, effortlessly stealing the show. His absurd approach to life creates a story that only the Brits could dream up. Overall, it's a delightful film, capped off with a little nod that will please any James Bond fan.
()
It's one of those cute British pictures, like a porcelain dog with a pipe, sitting in a rocking chair. Lovely for the mantlepiece, makes for a good mood and a feeling of home for a while, but forgettable. They made the main character and his family too slick for my taste. A bunch of cute little creatures, local goofballs, friendly fools who are like children. Their purity sheds light on our distorted and hard world. It's clichéd, it's trite, and I don't think the protagonist's image of himself as a local hero would agree with such a portrayal. Or at least, I hope so. I hope he get a restraining order forbidding them to portray him as an impractical knucklehead who might be right about something, but otherwise we have every right to look down on him. IN A NUTSHELL: How to fight the system when no one even notices you're fighting.
()
Reklama